معذرت
پوزش گفته بودم پیش از این ها : دوستی ماند به گل دوستان را هر سخن هر کار بذرافشان است در ضمیر یکد یگر باغ گل رویاندن است گفته بودم :آب و خورشید و نسیمش مهر است باغبا نش رنج تا گل بردمد گفته بودم گر به بار اید درست زند گی را چون بهشت تازه عطر افشان و گل باران کند گفته بودم لیک با من کس نگفت خاک را از یاد بردی !خاک را لا جرم یک عمر سوزاندی دریغ بذ رهای آرزویی پاک را پوزشم را می پذیری بی گمان عشق با این اشک ها بیگانه نیست دوستی بذری ست اما هر دلی در خور پروردن این دانه نیست
جمعه 1 مهر 1390 - 2:43:27 PM